"İyi şeyler inandığında, daha iyi şeyler sabrettiğinde ve en iyi şeyler hiç vazgeçmediğinde gelir; " Biliyorum, uzun bir yolun yorgunusun; Doğduğun günden beri durmadan yol almaya çalıştın; Kimi zaman ezbere, kimi zaman zoraki, bir noktaya kadar gelebildin; Kimi duraklarda fazlaca soluklandın, kimi duraklarda ise trenin zaten çoktan kaçmış olduğunu düşünüp gideceğin yere doğru yol almaktan vazgeçtin; Bazen gücün vardı çabalamaya, bazense herkesten daha fazla yorgundun, ne yaparsan yap hep aynı yerde saydığını düşünüyordun, ilerlemeye devam etmedin; Bazen senin seçimindi durmak, bazense mecbur bırakıldığın bir zorunluluk; Sebebi ne olursa olsun yol hep çok uzun ve belki de çok karmaşıktı, bu yüzden olmadı; Sadece senin için değil, herkes için böyledir bu; Bazı başlangıçlar hep acı verir; Bazı adımları atmak hep çok zordur; Bazı yollar fazla dolambaçlı, bazı varış noktaları hep çok uzaktır; İnsana olduğu yerden ulaşması oldukça güç görünen bir Kafdağı’dır hayali; Oysa Anka Kuşu misali küllerinden yeniden doğacağı yer de orasıdır ve oraya sadece vazgeçmediği sürece zorlukların geçici olduğunu anlayabilenler varır;